γράφει ο Φώτης Μαρκάτης, Αγγειοχειρουργός, MD, PhD
Oι ευρυαγγείες είναι ένα πρόβλημα που εμφανίζεται και στα δύο φύλα με την ίδια συχνότητα, το οποίο μάλιστα παρουσιάζεται συχνότερα μετά τα 40, όπου υπολογίζεται ότι 7 στα 10 άτομα ταλαιπωρούνται από την ύπαρξή τους. Για την αντιμετώπισή τους εφαρμόζονται δύο μέθοδοι: η σκληροθεραπεία και το λέιζερ. Και οι δύο μέθοδοι θεραπεύουν τις ευρυαγγείες και συμβάλλουν στην υποχώρηση των συμπτωμάτων που τις συνοδεύουν. Ωστόσο, οι περιπτώσεις στις οποίες εφαρμόζεται η κάθε μέθοδος είναι διαφορετικές.
Τι είναι οι ευρυαγγείες;
Oι ευρυαγγείες είναι η παθολογική διάταση των τριχοειδών αγγείων στα πόδια. Τα τριχοειδή αγγεία αποκτούν μπλε ή κόκκινο χρώμα και εξαπλωνονται σε μεγάλη δυνητικα έκταση. Η κληρονομικότητα και οι ορμονικές μεταβολές (π.χ. κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της εμμήνου ρύσεως, της λήψης αντισυλληπτικών, της εμμηνόπαυσης) είναι οι κυριότερες αιτίες που οδηγούν στην εμφάνιση ευρυαγγειών.. Η παρατεταμένη ορθοστασία, η έκθεση στον ήλιο, το κάπνισμα και η παχυσαρκία επιβαρύνουν την κατάσταση.
Θεραπεία των ευρυαγγειών ( σκληροθεραπεία)
Η σκληροθεραπεία αφορά τις ενέσεις σκληρυντικής ουσίας μέσα στις ευρυαγγείες. Η μέθοδος αυτή θεωρείται ασφαλής και εφαρμόζεται στο. Τη στιγμή της πρώτης ένεσης, είναι πιθανό να δημιουργηθεί μία ερυθρότητα στο σημείο της ένεσης που όμως είναι παροδική.
Oι σκληρυντικές ενέσεις ουσιαστικά προκαλούν θρόμβωση στα τριχοειδή αγγεία, γι’ αυτό και η χρήση τους πρέπει να γίνεται από έμπειρο ειδικό, ούτως ώστε να αποφευχθούν τυχόν επιπλοκές (όπως η πρόκληση θρομβοφλεβίτιδας, που κατά κανόνα αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά από τον αγγειοχειρουργό). Έπειτα από κάθε θεραπεία με σκληρυντικές ενέσεις πρέπει να φορέθεί μια κάλτσα διαβαθμισμένης συμπίεσης για 24 ώρες, αν και το κρίσιμο διάστημα είναι το πρώτο 24ωρο. Όταν βγάλετε το καλσόν, μπορεί να υπάρχουν μελανιές στα σημεία των ενέσεων, οι οποίες όμως σταδιακά υποχωρούν. Οι θεραπείες αυτές γίνονται με τη μορφή πολλαπλών συνεδριών ανάλογα με την έκταση του προβλήματος στα ποδια και του επιδιωκόμενου αποτελέσματος. Αποτελούν μια πολύ καμως δεν εξαλείφει το προβλήδιωκνλη τεχνική για την αντιμετώπιση των ευρυαγγειών η οποία όμως μπορεί να μην εξαλείψει το πρόβλμα εξ ολοκλήρου. Παρολ’ αυτα τα αποτελέσματα ειναι θεαματικά ιδίως σε περιπτώσεις με πολύ εκτεταμμενη νόσο.
Υπαρχουν 2 ειδων θεραπείες. Η σκληροθεραπεία με υγρό και η αντίστοιχη με αφρο, ανάλογα με το μέγεθος των φλεβών προς αντιμετώπιση. Ο Αγγειοχειρουργός είναι αυτος που θα διαγνώσει το πρόβλημα και θα προτείνη την σωστότερη θεραπευτική προσεγγιση.
Μπορεί να εμφανιστούν ξανά οι ευρυαγγείες;
Η αποτελεσματικότητα της σκληροθεραπείας είναι μεγάλη. Ωστόσο, αυτό δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να «σπάσουν» τα τριχοειδή αγγεία σε κάποιο άλλο σημείο του ποδιού, ιδιαίτερα όταν συνυπάρχουν επιβαρυντικοί παράγοντες (π.χ. εγκυμοσύνη, ηλιοθεραπεία, ορθοστασία). Γι’ αυτό και συνιστάται η παρακολούθηση από τον ειδικό σε ετήσια βάση, ούτως ώστε να αντιμετωπιστούν εγκαίρως τυχόν νέες ευρυαγγείες. Εκτιμάται ότι μετά τα δύο χρόνια, το 50% των γυναικών θα χρειαστεί εκ νέου θεραπεία μικρής έκτασης σε κάποιο άλλο σημείο του ποδιού.
Σκληροθεραπεία ή λέιζερ;
Η σκληροθεραπεία αποτελεί την παλαιότερη και πλέον αποτελεσματική μέθοδο αντιμετώπισης των ευρυαγγειών. Επίσης, είναι πιο οικονομική μέθοδος συγκριτικά με το λέιζερ. Επίσης, η σκληροθεραπεία δεν περιορίζεται από τη διάμετρο των αγγείων, ενώ το λέιζερ μπορεί να εφαρμοστεί με αποτελεσματικότητα μόνο για τα πολύ μικρά αγγεία. Oρισμένες φορές οι δύο μέθοδοι συνδυάζονται. Αρχικά, δηλαδή, γίνεται σκληροθεραπεία και στη συνέχεια η θεραπεία ολοκληρώνεται, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, με το λέιζερ.
Συνηθέστερα η σκληροθεραπεία δεν εφαρμόζεται τους καλοκαιρινούς μήνες όπου η ηλιακή ακτινοβολία αποτελεί αντένδειξη.
